Prof. Dr. Dorota Sajewska

Dorota Sajewska ist seit Februar 2023 W3-Professorin am Institut für Theaterwissenschaft. Ihr Forschungsschwerpunkt liegt auf performativen Künsten und Wissenspraktiken in einer komparatistisch angelegten Perspektive, die sowohl regionale als auch globale, europäische und außereuropäische Erscheinungsformen von sozialen, kulturellen und ästhetischen Performanzen berücksichtigt.

Von 2016 bis 2023 hatte sie Assistenzprofessur für Interart (Osteuropa) an der Universität Zürich inne, wo sie auch Mitglied des Zentrums für Künste und Kulturtheorie und Beirätin des Studienprogramms Kulturanalyse war. Seit 2004 lehrte und forschte sie (zunächst als Assistentin, dann als Juniorprofessorin) am Institut für Kulturwissenschaften in der Abteilung für Theater und Performanz an der Universität Warschau, von 2003 bis 2007 dozierte sie auch an der Fakultät für Theaterwissenschaft der Theaterakademie Warschau. Im April 2017 habilitierte sie sich an der Universität Warschau im Fachbereich Kulturwissenschaften mit einer Habilitationsschrift zur Performativität künstlerischer Archivierungsprozesse des Ersten Weltkriegs, die 2016 auf Polnisch und 2019 auf Englisch u. d. T. Necroperformance. Cultural Reconstructions of the War Body (diaphanes, Chicago) erschien.

Von 2018 bis 2023 leitete Dorota Sajewska das vom SNF geförderte Forschungsprojekt Krise und Communitas zu performativen Konzepten des Gemeinschaftlichen in der Kunst und Kultur (www.crisisandcommunitas.com). Dabei ging es um eine kritische Auseinandersetzung mit aktuellen theoretischen und ästhetischen Entwürfen des Gemeinschaftlichen mit Fokus auf Momente des Mit-Einander-Teilens und der Bildung temporärer Bindungen. Von 2016 bis 2020 war sie an einem von DFG und NCN geförderten Forschungsprojekt Performing Memory. Testimonial, reconstructive and counterfactual strategies beteiligt. Darüber hinaus leitete sie ein anderes Projekt zu digitalen Archiven performativer Künste Resources. Archives in Performative Arts (2012-2016).

Dorota Sajewska studierte Polnische Philologie (Schwerpunkt: Drama und Theater) und Germanistik an der Universität Warschau sowie Theaterwissenschaft/Kulturelle Kommunikation und Neuere Deutsche Literatur an der Humboldt Universität zu Berlin. Im Jahr 2004 promovierte sie an der Universität Warschau mit einer Arbeit über die Interdependenz von Psychoanalyse (Hysterie- und Neurasthenie-Diskurs) und Theaterästhetik um die europäische Jahrhundertwende. Ihre Dissertation „Kranke Stücke”. Krankheit/Identität/Drama. Veränderungen des modernen Subjektkonzepts und der dramatischen Form in Theatertexten um die Jahrhundertwende ist 2005 auf Polnisch erschienen.

Parallel zu ihrer akademischen Tätigkeit ist Dorota Sajewska seit über 20 Jahren in die internationale Theater- und Kunstszene involviert. Sie arbeitete als Dramaturgin zahlreicher Inszenierungen, als Programmkoordinatorin von Theaterfestivals, dramaturgischen Workshops und künstlerisch-pädogogischen Projekten, als Autorin von Theater- und Filmscripts, Performance-Lectures und Theaterinstallationen. Als Chefdramaturgin und stellvertretende künstlerische Leiterin am Teatr Dramatyczny in Warschau (2008–2012) und als künstlerische Co-Leiterin des Internationalen Theaterfestivals WARSZAWA CENTRALNA kooperierte ich mit Theater, Performance- und Videokünstler*innen aus der ganzen Welt, u.a. mit Ron Athey, Constanza Macras, Karol Radziszewski, Aernout Mik, Suse Wächter, Artur Żmijewski. Seit 2018 arbeitet sie mit der Choreographin Alexandra Bachtzetsis zusammen, mit der sie 2020 das OPEN STUDIO in Zürich gründete, das als Labor für performative Situationen konzipiert ist.

[english version]

Dorota Sajewska is a full professor at the Institute of Theatre Studies since February 2023. Her research focuses on performative arts and theories in a comparative perspective, taking into account local as well as global, European and non-European manifestations of social, cultural and aesthetic performances.

From 2016 to 2023, Sajewska was assistant professor of Interart (Eastern Europe) at the University of Zurich, where she was also a member of the Centre for Art and Cultural Theory and of the Advisory Board of the Cultural Analysis programme. Since 2004 she has been teaching and researching (first as an assistant, then as an assistant professor) at the Institute of Cultural Studies in the Department of Theatre and Performance at the University of Warsaw, and from 2003 to 2007 she also lectured at the Faculty of Theatre Studies at the Warsaw Theatre Academy. In April 2017, she completed her habilitation at the University of Warsaw, Department of Cultural Studies, with a thesis on the performativity of archiving processes of the First World War, which was published in Polish in 2016 and in English in 2019 under the title Necroperformance: Cultural Reconstructions of the War Body (diaphanes, Chicago).

From 2018 to 2023, Sajewska led the SNSF-funded research project Crisis and Communitas on performative concepts of commonality in art and culture (www.crisisandcommunitas.com). This involved a critical examination of current theoretical and aesthetic projects of communality, focusing on moments of sharing, the formation of temporary bonds and affective communities. From 2016 to 2020, she was involved in the DFG- and NCN-funded research project Performing Memory: Testimonial, Reconstructive and Counterfactual Strategies. She also led a project on digital archives of performative arts Resources: Archives in Performative Arts (2012-2016).

Sajewska studied Polish and German Studies (specialising in modern and contemporary drama and theatre) at the University of Warsaw and Theatre Studies and Modern German Literature at the Humboldt University in Berlin. Having successfully completed her PhD on the interdependence of psychoanalysis (the discourse of hysteria and neurasthenia) and theatre aesthetics at the turn of the 20th century, her work was published in Polish in 2005 under the title Illness/Identity/Drama: Transformations in the Modern Concept of Subjectivity and Dramatic Form.

Alongside her academic work, Sajewska has been involved in the international theatre and arts scene for over 20 years. She has worked as a dramaturge for numerous productions, as a programme coordinator for theatre festivals, and as an author of theatre and film scripts, performance lectures and performative installations. As chief dramaturge and deputy artistic director of Teatr Dramatyczny in Warsaw (2008-2012) and artistic co-director of the WARSZAWA CENTRALNA International Theatre Festival, she worked with theatre, performance and video artists* from all over the world, including Ron Athey, Franco B., Frank Castorf, Constanza Macras, Karol Radziszewski, Aernout Mik, Suse Wächter, Artur Żmijewski. Since 2018 she has been collaborating with the choreographer Alexandra Bachtzetsis, with whom she founded the OPEN STUDIO in Zurich in 2020, conceived as a laboratory for performative situations.

Forschungsschwerpunkte

Performative Praktiken und Theorien

Körperanthropologie und körperbasierte Künste

Konzepte des Gemeinschaftlichen

Ephemeralität künstlerischer Prozesse

Performativität der Archivierungsprozesse

Prozessualität menschlicher Erfahrung

Mehr-als-menschliche Existenzformen

Dekolonisierung der Theaterwissenschaft

Research Focus

Performative arts and theories

Body anthropology and body-based arts

Performative concepts of commonality

Ephemerality of artistic processes

Performativity of archival processes

More-than-human forms of existence

Decolonisation of theatre and performance studies

1. Monografien

1.1 Necroperformance. Cultural Reconstructions of the War Body, tr. Simon Wloch, diaphanes, Chicago University Press, Zürich 2019, S. 462. 2.7. Konzept und Herausgabe der Buchreihe Seria Teatru Dramatycznego: Judith Butler, Ramy wojny, Książka i Prasa, Teatr Dramatyczny, Warszawa 2011; Agnieszka Drotkiewicz, Daleko od Wichrowych Wzgórz, Teatr Dramatyczny, Warszawa 2010; Krystian Lupa, Persona, Teatr Dramatyczny, Warszawa 2010; Tomasz Plata, Być i nie być, Sic!, Teatr Dramatyczny, Warszawa 2009; Małgorzata Dziewulska, Inna obecność, Sic!, Teatr Dramatyczny, Warszawa 2009.

1.2 Nekroperformans. Kulturowa rekonstrukcja teatru Wielkiej Wojny [Nekroperformanz. Kulturelle Rekonstruktion des Theaters des Ersten Weltkriegs], Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego, Warszawa 2016, S. 468 (Habilitationsschrift).

1.3 Pod okupacją mediów [Unter Besatzung der Medien], Książka i Prasa, Teatr Dramatyczny, Warszawa 2012, S. 320.

1.4 „Chore sztuki”. Choroba/tożsamość/dramat. Przemiany podmiotowości oraz formy dramatycznej w utworach scenicznych przełomu XIX i XX wieku [„Kranke Stücke”. Krankheit/Identität/Drama. Veränderungen des modernen Subjektskonzepts und der dramatischen Form in Theatertexten um die Jahrhundertwende], Księgarnia Akademicka, Kraków 2005, S. 542 (Dissertation).

1.a Ko-Autorenschaft der Monografie

1.a.1. Mateusz Borowski, Magdalena Marszałek, Dorota Sajewska, Dorota Sosnowska,

Małgorzata Sugiera, Performanse pamięci we współczesnych literaturach i sztukach

[Gedächntisperformanzen in den zeitgenössischen Literaturen und Künsten],

Księgarnia Akademicka, Kraków 2021.

2. Herausgeberschaft

2.1. Gemeinschaftlichkeit / Commonality, thematisches Heft der Zeitschrift figurationen, Nr. 1/2023.

2.2. Crisis and Communitas. Performative Concepts of Commonality in Arts and Politics, hg. Dorota Sajewska, Małgorzata Sugiera, Routledge, London 2022.

2.3. Theatre and Communitas, thematisches Heft der Theaterzeitschrift „Pamiętnik Teatralny“ Nr. 3/2021 (englische Ausgabe).

2.4. Robotnik. Performanse pamięci [Der Arbeiter. Eine Gedächtnisperformanz], hg. Agata Adamiecka, Dorota Sajewska, Dorota Sosnowska, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Instytut Wydawniczy Książka i Prasa, Warszawa 2017.

2.5. Die Kunst ist nur das Alibi, hg. Sandra Frimmel, Fabienne Liptay, Dorota Sajewska, Sylvia Sasse, diaphanes, Zürich 2017.

2.6. RE//MIX: Performans i dokumentacja [RE//MIX: Performance und Dokumentation], hg. Tomasz Plata, Dorota Sajewska, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Warszawa 2014, s. 270.

3. Wissenschaftliche Aufsätze

3.1. Monstren. Figurationen nicht-binärer Relationalität, in: Gemeinschaftlichkeit / Commonality, thematisches Heft der Zeitschrift figurationen, Nr. 1/2023.

3.2. The Body`s Time. Film, Dance and Ritual in Maya Deren´s Exploratons, in:Taking Mesaures. Usages of Formats in Film and Video Art, hg. Fabienne Liptay, Migros Museum für Gegenwartskunst, University of Zurich, Scheidegger & Spiess, Zürich 2023, S. 87–104.

3.3. Affective Communitas. Toward a Performative Theory of Historical Agency, in: Crisis and Communitas. Performative Concepts of Commonality in Arts and Politics, hg. Dorota Sajewska, Małgorzata Sugiera, Routledge, London 2022.

3.4. Corps-mémoire, corps-archive, in: Représenter la Shoah en France et en Pologne après 1989. Voix, poétiques, images, hg. Agnieszka Grudzińska, Kinga Callebat, edition Petra, Paris 2022.

3.5. Towards Theatrical Communitas, “Pamiętnik Teatralny” Nr. 3/2021, https://czasopisma.ispan.pl/index.php/pt/issue/view/59?fbclid=IwAR2Qxq4Az0QbDr1KZEAMW2GtcqMs9FYXRHNZOYxizQ8OoJvVwlMqj-ncXxY

3.6. Körper-Archiv. Wie performative Künste die affektive Interdependenz von Wissen und Geschichte vermitteln, „insert –artistic practicies as cultural inquiries“ Nr. 1/2021, https://insert.art/ausgaben/zonen-der-gegenwart-praktiken-der-annaeherung/koerper-archiv/

3.7. Where is Poland? What is Poland?in: History of Polish Theatre, hg. Katarzyna Fazan, Michal Kobialka, Bryce Lease, Cambridge University Press 2021.

3.8. The Invisible. White Women and Haiti, “View. Theories and Practices of Visual Culture”, Nr. 29/2021, S. 1–24.

3.9. Performing Periphery or the Ambivalence of Demodernisation, in: Performing Human Rights, hg. Liliana Gómez, diaphanes, Chicago University Press,Zürich, Chicago 2021, S. 327–361.

3.10. “And Yet My Hand Is Yours”: The Mise-en-Scèneof the Requited Gaze in the Work of Yannis Tsarouchis, in: Yannis Tsarouchis. Dancing in Real Life,hg. Niki Gripari, Adam Szymczyk, The Alphawood Foundation, Chicago 2021.

3.11. Queer Testimony, in: Wicked Little Town, hg. Fanny Hauser, Viktor Neumann, ArchiveBooks, Berlin 2021, S. 440–454.

3.12. Niewolnictwo poza grób. Od nekropolityki do nekroperformansu, in: Nekroprzemoc? Polityka, kultura i umarli, hg. Jakub Orzeszek, Stanisław Rosiek, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2021.

3.13. Perspektywy peryferyjnej historii i teorii kultury, „Didaskalia” Nr. 156/2020, S. 1–36.

3.14. Necroperformance. Theory as Remains, in: Aesthetic Theory, hg. Dieter Mersch, Sylvia Sasse, Sandro Zanetti, diaphanes, Zürich 2019, S. 125–141.

3.15. Nekroperformanz. Theorie als Rest, in: Ästhetische Theorie, hg. Dieter Mersch, Sylvia Sasse, Sandro Zanetti, diaphanes, Zürich 2019, S. 137–156.

3.16. Queer-Zeugnis. Karol Radziszewski und das Archiv als Kunstprojekt, in: Testimoniale Strategien, hg. Magdalena Marszałek, Dominka Herbst, Kodmos, Berlin 2019, S. 208–226.

3.17. Kultywowanie archiwum. Wokół eseju filmowego Zofii Kulik, „Rocznik Naukowy Miejsce”, Nr. 4/2018, S. 26–49.

3.18. Czarna niepodległość, in: Niepodlegle. Kobiety a dyskurs narodowy, hg. Magda Lipska, MSN, Warszawa 2018.

3.19. Legion, czyli skład zasad, in: Poza kanonem. Wyspiański, hg. Agata Adamiecka-Sitek, Wydawnictwo Instytutu Teatralnego, Warszawa 2018.

3.20. Fabryka i ulica w żywiole scenicznego powtórzenia, in: Szklane domy. Wizje i praktyki modernizacji społecznych po roku 1918, Zachęta-Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa 2018, S. 238–257.

3.21. Nekroperformanz. Über die Wirksamkeit der Überreste im kulturellen Gedächtnis Polens, „Die Welt der Slaven“ 2018, Nr. 2, S. 378–396.

3.22. Nekroperformans. Teoria jako resztka, „Didaskalia“ 2018, Nr.145–146, S. 60–67.

3.23. Nekromanci/Necromancers, in: Perspektywa wieku dojrzewania. Szapocznikow-Wróblewski-Wajda, hg. Anda Rottenberg, Muzeum Śląskie, Katowice 2018, S. 212–239.

3.24. Archeologia traumy aborcyjnej, „Didaskalia” 2017, Nr. 139-140, S. 13–20.

3.25. Nekroperformans. O sprawczym oddziaływaniu szczątków w polskiej pamięci kulturowej, „Teksty Drugie” 2017, Nr. 1.

3.26. Fabryka jako scena zbrodni, in: Robotnik. Performanse pamięci,hg. Agata Adamiecka, Dorota Sajewska, Dorota Sosnowska, Instytut Teatralny im. Z. Raszewskiego, Instytut Wydawniczy Książka i Prasa, Warszawa 2017.

3.27. Fabryka jako scena zbrodni. Rekonstrukcje, „Didaskalia” 2016, Nr. 136, S. 46–56.

3.28. Blackness as Medium. Body in Contemporary Theatre Practice and Theory, (zusammen mit Dorota Sosnowska), “Theatralia” 2016, Nr. 2, s. 91–102

3.29. Radykalizm ciała w rekonstrukcji, w:Więcej niż obraz, red. Eugeniusz Wilk, Anna Nacher, Magdalena Zdrodowska, Ewelina Twardoch, Rafał Gulik, Katedra Wydawnictwo Naukowe, Kraków 2016.

3.30. Postmortal Life of Savages. Witkiewicz und Malinowski Desinterred, „The Drama Review“, (T229), Spring 2016, S. 132–149.

3.31. Nekroperformans, „Didaskalia“ 2016, Nr. 131, S. 18–33.

3.32. Geschichtsbilder. Widok(i) na teorię teatru, „Widok. Teorie i praktyki kultury wizualnej, 2016, Nr 10, S. 1-19. http://pismowidok.org/index.php/one/article/view/279/625.

3.33. Körper-Gedächtnis, Körper-Archiv, in:Seien wir realistisch. Neue Realismen und Dokumentarismen in Philosophie und Kunst, hg. Magdalena Marszałek, Dieter Mersch, diaphanes,Zürich 2016, S. 339–366.

3.34. Ciało jako medium postpamięci, „Politeja” 2015, Nr. 1, S. 123–131.

3.35. Ciało-pamięć, ciało-archiwum, „Didaskalia” 2015, Nr. 127–128, S. 48–56.

3.36. Jak literatura szuka ucieleśnienia i jak ciała odnajdują się nawzajem? Sceniczne powroty Odysa z Wielkiej Wojny, in: Przed i po. Wielka Wojna w literaturach Europy Środkowej i Wschodniej, hg. Hanna Gosk, Ewa Paczoska, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2015, s. 139–152.

3.37. Mit efemeryczności teatru, „Dialog” 2015, Nr. 1, S. 80–91.

3.38. Antyherosi. Teatr na froncie Wielkiej Wojny, „Przegląd Kulturoznawczy” 2014, Nr 4, S. 396–410.

3.39. Wielka Wojna: Amnezja i anamneza, (zusammen mit Wojciech Szymański), „Przegląd Kulturoznawczy” 2014, Nr. 4, S. 361–367.

3.40. Ciało fantomowe: niewidoczny front Wielkiej Wojny, „Dialog” Nr. 11/2014, S. 6–17.

3.41. Doświadczenie żołnierza. Estetyczne i polityczne ramy nowoczesności, „Przegląd Humanistyczny” 2014, Nr. 4, S. 53–63.

3.42. Anioły w Polsce. Fantazja na motywach narodowych, „Didaskalia” 2014, Nr. 120, S. 43–53.

3.43. Performans żołnierza Wielkiej Wojny, „Didaskalia” 2013, Nr. 117, S. 91–99.

3.44. Dydaktyczna maszyna antropologiczna, „Teksty Drugie” 2013, Nr. 4, S. 97–103. 

3.45. Archiwum Wielkiej Wojny: strategie montażu a praktyki rekonstrukcyjne medialnych obrazów przemocy, „Widok” 2013, Nr. 3, S. 1–20. http://pismowidok.org/index.php/one/article/view/79/160

3.46. Gotowi na spektakl. Mesjańskie ideologie współczesności, „Dialog” 2011, Nr. 6, S. 24–42.

3.47. Medialność teatru politycznego, in: 20-lecie. Teatr polski po 1989 roku, hg. D. Jarząbek, M. Kościelniak, G. Niziołek, Korporacja Ha!art, Kraków 2010, S. 73–90.

3.48. Teatr jako fetysz. Ideologia-polityka-estetyka we współczesnym teatrze polskim, in:

3.49. Seminarium teatralne: Lektury. O pracy nad spektaklem „Peer Gynt. Szkice z dramatu

3.50. „Przymusowy ekshibicjonizm obrazów”. Teatr okrucieństwa w dobie mediów

Ideologie codzienności, hg. T. Piekota, M. Poprawa, I. Kamińska-Szmaj,

Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2009, S. 99–108.

Henryka Ibsena”, in: Ibsen: odejścia i powroty, hg. M. Borowski, M. Sugiera, Księgarnia Akademicka, Kraków 2009, S. 207–221.

elektronicznych, in:Erotyzm, groza, okrucieństwo –dominanty współczesnej kultury, hg. M. Kamińska, A. Horowski, Wydawnictwo Naukowe Bogucki, Poznań 2008, S. 63–76.

3.51. Studium i punctum. Wyspiański w garderobie teatralnej, in: Obecność aktora,

3.52. Teatralny faszyzm przyjemności, „Krytyka Polityczna” 2008, Nr. 13, S. 342–352.

3.53. Język ciała i ciało języka w dramatach modernistycznych. Wyspiański i Hofmannsthal,

3.54. „Zapis na wstędze nieświadomości. O dramacie J. A. Kisielewskiego W sieci”,

3.55. Brakujące ogniwo. Stanisław Wyspiański na drodze do teatru postdramatycznego,

3.56. Jakim językiem mówią zmysły. O maszynerii dyskursu w dramacie Elfriede Jelinek

3.57. „Norma to głupota, degeneracja to geniusz.” O jednostce zdezintegrowanej w

hg. M. Rochowski, Wydawnictwo Teatru Narodowego, Warszawa 2008, S. 97–109. 

in: Ciało widzialne, hg. M. Rochowski, Wydawnictwo Teatru Narodowego, Warszawa 2007, S. 75–112.

in: Interpretacje dramatu. Dialog w dramacie i teatrze współczesnym,

hg. W. Baluch, M. Sugiera, J. Zając, Księgarnia Akademicka, Kraków 2004.

in: Modernistyczne źródła dwudziestowieczności, hg. A. Dąbrowski, A. Makowiecki, WUW, Warszawa 2004, S. 245–253.

„Zajazd albo tak czynią wszyscy”, in: Interpretacje dramatu. Dyskurs, postać, gender,

hg. W. Baluch, M. Sugiera, J. Zając, Księgarnia Akademicka, Kraków 2002, S. 293–313.

„Śniegu” Stanisława Przybyszewskiego, in: Interpretacje dramatu. Dyskurs, postać,

gender, hg. W. Baluch, M. Sugiera, J. Zając, Księgarnia Akademicka, Kraków 2002, S.

123–149.

4. Kürzere Beiträge, Essays, Rezensionen, Lexikonartikel

4.1. Hollows in Sand, in: Karol Radziszewski. The Power of Secrets, hg. Michał Grzegorzek, Sternberg Press 2021, S. 198–212.

4.2. Przemoc, obsceniczność, powtórzenie, „Didaskalia” Nr. 160/2020, https://didaskalia.pl/pl/artykul/przemoc-obscenicznosc-powtorzenie

4.3. Teatr postdramatyczny; Czytanie dramatów; Dramaturg; Dramaturgia; Teatr epicki, Lexikonartikel, zusammen mit Katarzyna Dudzińska, Encyklopedia Teatru Polskiego, 2015, http://www.encyklopediateatru.pl/. 

4.4. On maintaining [true] illusion, in: Jerzy Jurandot, Stefania Grodzieńska, City of the Condemned. Two Years in the Warsaw Ghetto, hg. Agnieszka Arnold, Paweł Szapiro, Muzeum Historii Żydów Polskich, Warszawa 2015, S. 457–468; Fałszować iluzji nie wolno, in: Jerzy Jurandot, Stefania Grodzieńska, Miasto skazanych, S. 453–464. 

4.5. Być widzem, „Przegląd Humanistyczny” Nr 1/2013, S. 151–154.

4.6. La Monnaie vivante: Le cobaye est-il responsable de lʼexpérience?, in: Black/White/Live Box. Cabaret de curiosités, hg. Clarisse Bardiot, Subjectile/Le phénix scène nationale Valanciennes, 2013, S. 14–19.    

4.7. Królik to ja!„Krytyka Polityczna” 2011, Nr. 23, S. 281–293.

4.8. Szczera prawda, „Didaskalia” 2011, Nr. 103, (Mitautor: Leszek Kolankiewicz), S. 143.

4.9. Czy królik odpowiada za eksperyment, „Krytyka Polityczna” 2010, Nr. 22, S. 174–183.

4.10. Czym jest histeria?„(op.cit.,)”, 2009, Nr. 41, s. 10.

4.11. Ślady przedstawienia/Inscenizacja chwili, in: Wojciech Gilewicz, Oni, hg. E. Witkowska, Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa 2009.

4.12. Traces of Representation/Directing the Moment, in:  Wojciech Gilewicz, Them, hg. E. Witkowska, Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa 2009.

4.13. Przypisów nie będzie!in: René Pollesch, Dramaty, hg. A. Tuszyńska, Wydawnictwo TR, Warszawa 2007, S. 5–16. 

4.14. Abtreibung; Geschichte; Handkuss; Mickiewicz; Schauspieler; Tanzen; Wanda; in: Alphabet der polnischen Wunder. Ein Wörterbuch, hg. S. Peter, Suhrkamp, Frankfurt/Main 2007, S. 17–20, 84–86, 92–93, 166–169, 231–233, 262–263, 273–275.

4.15. Ślady rozplenienia na rozdrożu,„Didaskalia“ Nr 71/2006, S. 95–98.

4.16. Poza opozycją melancholii i ekstazy,„Didaskalia“ 2004, Nr. 64, S. 26–29.

4.17. Strindberg a sprawa polska, „Teksty Drugie” 2003, Nr. 4, S. 101–107.

4.18. Dryfowanie, „Dialog” 2003, Nr. 4, S.185–188.

4.19. O teatrze (dobrze) pisać nie będziemy, „Didaskalia“ 2003, Nr. 57, S. 36–40.

4.20. Znaczy teatr, „Didaskalia“ 2003, Nr. 58, S. 91–101.

4.21. Wewnętrzne koherencje i sprzeczności, czyli celebracja kultury popularnej, in: Rainald Goetz, Jeff Koons. Katarakta, Księgarnia Akademicka, Kraków 2002.

4.22. Piekielna Oresteja, „Dialog” 2001, Nr. 10, S. 191–193.

4.23. Kapitalizm i depresja, „Didaskalia” 2001, Nr. 41, s. 90–94.

4.24. Erotyka gilotyny? O >Śmierci Dantona< Georga Büchnera, „Didaskalia”  2001, Nr. 43–44, s. 100–102.

4.25. Logika estetyczna nowego teatru, „Didaskalia” 2001, Nr. 43–44, S. 137–139.

4.26. Trzynastu Heiderów, „Dialog” 2001, Nr. 4, S. 189–192.

4.27. Teatralne duety, czyli jedność w wielości, „Dialog” 2001, Nr. 8, s. 188–193.

4.28. Statek pijany czyli noc wolności, „Didaskalia” 2001, Nr. 45, S. 17–19.

4.29. Komentarz do „Hamleta”, „Didaskalia” 2001, Nr. 45, s. 22.

4.30. Postdramatisches Drama im Zeitalter postdramatischen Theaters. Analyse Elfriede Jelineks Theatertexten aus der Perspektive Hans-Thies Lehmanns Konzeption des postdramatischen Theaters, ISB Magazin. Schriften zur Hochschul-Sozialpolitik, Berlin 2001, S. 65–67.

5. Gespräche/Interviews

5.1. Siła i słabość historycznych analogii. Jakie tradycje są do wykorzystania? Joanna Mytkowska und Katarzyna Szotkowska-Beylin im Gespräch mit Dorota Sajewska und Krzysztof Pomian, in: Nigdy więcej. Sztuka przeciw wojnie i faszyzmowi w XX i XXI wieku, hg. Joanna Mytkowska, Katarzyna Szotkowska-Beylin, Muzeum Sztuki Nowoczesnej, Warszawa 2019, S. 10–31.

5.2. Perforować instytucje, performować je, Dorota Sajewska im Gespräch mit Adam Szymczyk, „Krytyka Polityczna“ 2018, Nr. 46, S. 176–195.

5.3. Polens Opferrolle. Sandra Biberstein im Interview mit Dorota Sajewska https://www.coucoumagazin.ch/de/magazin/der-balken/22881/Polens-Opferolle. html

5.4. Nekropolityka teatru, Katarzyna Niedurny im Gespräch mit Dorota Sajewska, http://www.dwutygodnik.com/artykul/6877-nekropolityka-teatru.html.

5.5. Ciało jako archiwum, Karol Radziszewski und Dorota Sajewska im Gespräch, „Widok” 2014, Nr. 5, http://pismowidok.org/index.php/one/article/view/183/279.

5.6. RE//MIX. Czas podwójny. Tadeusz Koczanowicz im Gespräch mit Dorota Sajewska, „Notatnik Teatralny” 2014, Nr. 75–76, S. 314–319.

5.7. Reżyser(ka). Narracja (nie)obecna, Joanna Krakowska, Dorota Sajewska, Małgorzata Sugiera, Weronika Szczawińska, „Didaskalia” 2013, Nr. 113, S. 14–25.

5.8. Obrazy nie-łaskawe, Anna Cygankiewicz, Małgorzata Dziewulska, Piotr Gruszczyński, Dawid Mlekicki, Dorota Sajewska, Joanna Tokarska-Bakir. „Didaskalia” 2013, Nr. 114, S. 77–84.

5.9. Rozmowa IX, Dorota Sajewska und Paweł Soszyński im Gespräch mit Hanna Wróblewska, Jarosław Suchan, w: Grotowski-narracje, hg. Leszek Kolankiewicz, Instytut im. Grotowskiego, Warszawa, Wrocław 2013, S. 161–170.

5.10. Teatr jako medium, Arek Gruszczyński im Gespräch mit Dorota Sajewska, „Notes na 6 tygodni”, 2012.

5.11. Topographie der Identität, Artur Żmijewski im Gespräch mit Dorota Sajewska, in: Forget Fear, hg. Joanna Warsza, Artur Żmijewski, Walter König Verlag, Berlin 2012, S. 286–296.

5.12. Teatr po 10 kwietnia, Marta Michalak im Gespräch mit Leszek Kolankiewicz und Dorota Sajewska, „Didaskalia” 2011, Nr. 101, S. 5–11.

5.13. Pamięć ma swoją matrycę, Dorota Sajewska und Katarzyna Szustow, „Dramatika” 2010, Nr. 3.

5.14. Historyczna zmienność, Małgorzata Terlecka-Reksnis im Gespräch mit Dorota Sajewska, „Notatnik Teatralny” 2010, Nr. 58–59.

5.15. Tel Awiw, 20.05.2010, „Dramatika” 2010, Nr. 4.

5.16. Teatr i wspólnota, „Dramatika” 2010, Nr. 4.

5.17. Minęło dwadzieścia lat, Piotr Olkusz im Gespräch mit Zenon Butkiewicz, Paweł Łysak, Dorota Sajewska, „Dialog” 2009, Nr. 6, S. 5–15.

5.18. Alicja w poczekalni pamięci, Weronika Szczawińska im Gespräch mit Dorota Sajewska, „Ha!art”, 2009, Nr. 1–2, S.12–19.

5.19. Nieprzyjemność teatru, Agnieszka Drotkiewicz im Gespräch mit Dorota Sajewska, „Dwutygodnik” 2009, Nr. 9, http://www.dwutygodnik.com/artykul/324-nieprzyjemnosc-teatru.

5.20. Ten drugi, Dorota Sajewska im Gespräch mit Leszek Kolankiewicz, in: Komuna Otwock, hg. A. Berlińska, T. Plata, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2009, S. 123–133.

5.21. Nie będę kłamał, że robię teatr dla robotników, Dorota Sajewska im Gespräch mit René Pollesch, in: Ragazzo dell`Europa, Theaterprogramm, TR, Warszawa 2007.

5.22. Teatr niedokonany, Joanna Derkaczew im Gespräch mit Dorota Sajewska, „Dialog” 2007, Nr. 1.

5.23. Nikt nie widzi wszystkiego, Dorota Sajewska und Dagmara Lutoslawska im Gespräch mit Carl Hegemann, „Didaskalia” 2003, Nr. 53, S. 73–76.

5.24. Laboratorium ciał, Dorota Sajewska im Gespräch mit Sasha Waltz, „Didaskalia” 2001, Nr. 42, S. 66–69.

5.25. Ciało jest polem bitwy, Dorota Sajewska im Gespräch mit Marius von Mayenburg, „Didaskalia” 2001, Nr. 41, S. 9–13.

6. Übersetzungen

6.1. Herbert Schwert, Der Prinz, der Rhein, der Karneval. Wege der bürgerlichen Fastnacht [Bohater znad Renu. Rozwój mieszczańskiego karnawału], in: Karnawał. Studia historyczno-antropologiczne, hg. Wojciech Dudzik, WUW, Warszawa 2011.

6.2. René Pollesch, Dialektisches Theater Now!, „Dramatika” 2011, Nr. 5–6. 

6.3. Heiner Müller, Wunde Woyzeck [Rana Woyzeck], „Dramatika” 2011, Nr. 5–6.René Pollesch, Hallo Hotel…, Cappuccetto Rosso, in: René Pollesch, Dramaty, Wydawnictwo TR, Warszawa 2007.

6.4. Hans-Thies Lehmann, Postdramatisches Theater [Teatr postdramatyczny], Księgarnia Akademicka, Kraków 2005, 2. Ausgabe 2009 (Mitübersetzerin: Małgorzata Sugiera).

6.5. Ingo Niermann Skarbek, in: Majewski, Niermann, Vellrath, Skarbek, Lukas & Sternberg, Berlin 2005.

6.6. Peter Handke, Der Ritt über den Bodensee; Die Fahrt im Einbaum oder Das Stück zum Film vom Krieg, in: Peter Handke, Podróż w czółnie, Księgarnia Akademicka, Kraków 2004 (Mitübersetzer: Krzysztof Sajewski).

6.7. Dea Loher Unschuld [Niewina], „Dialog” 2004, Nr. 2–3.

6.8. Elfriede Jelinek, Was geschah, nachdem Nora ihren Mann verlassen hat oder Stützen der Gesellschaften; Raststätte oder Sie machen`s allemit dem Nachwort des Übersetzers, in: Elfriede Jelinek, Nora. Clara S. Zajazd, Księgarnia Akademicka, Kraków 2001 (Mitübersetzer: Krzysztof Sajewski).